AH ADAM...
Ah… Adam…bilmiyorsun!...
Mayınlı bır sevda misali Kursun sıkan bakıslarının arasında Günlerdir yüreğimde gezdiğini Gunduze ınat Geceden öte, Dokunmaktan öte, Pervasızca… Satırlarımı unutturan adam bilmiyorsun Gökyüzünden süzülen damlalar gibi… Yağmurun cama vurması gibi… İplik iplik delice ıslandığımı… ah adam bılmıyorsun bılemıyorsun Sen portakal çiçeklerini sererken dizelerime benim gökyüzünden nasıl hüzün topladıgımı … zemheri artığı umutlarımla menzilleri göğsümden nasıl ıskaladıgımı… ah adam bılmezsın bilemezsın … yoksa bilmek mı ıstıyorsun… tamam… kapat gözlerini o zaman. Vur şiirlerime, Tut dizelerimden… Tut ki; Ah adam tut ki dizelerimi, Yoklugunu öptüğüm gibi, Öpsün o narin O nazik bileklerinden…. |
Gökyüzünden süzülen damlalar gibi…
Yağmurun cama vurması gibi…
İplik iplik delice ıslandığımı…
ah adam bılmıyorsun
bılemıyorsun
Sen
portakal çiçeklerini sererken dizelerime
benim gökyüzünden
nasıl hüzün topladıgımı
evet huzun toplatıyor bu şiir insana ve sabah sabah guzel bir duyguyla bakmasını saglıyor .. tebrikler saygılarımla