Ey Hâce!
Ey beşer-i bed-dîl, ey hayâl-perest!
Alîl yüreğine ne âşk yüklersin? Bu nasıl iştiha, sonsuz iştiyak, Derd-i gam üstüne dertler eklersin?! Bu nice hâldir ki böyle ey hâce, Marâzî hislerle hep pineklersin?! Halvet-i hâlinden etme şikâyet; Gâhî dü-gânesin, gâhî teklersin! Âşk ile mesâfen yek cev-i beşen; Gitmiyor ki kağnın, ne iteklersin? Efsus... başa vuramadın bir ömrü Ey azürde-i püşt, çok emeklersin! Velhâsıl çekil git künc-ü kûyine; Yâr ile vuslatı boşa beklersin!.. Cahit Kılıç İstanbul, 5 Haziran 2011 |