HÜZÜN LOKMALARI
Seni yazıyorum
Yarım yamalak ellerimle… Yazdıkça seviyor Sevdikçe de yazıyorum… Yazarken Yorulmuyor kelimeler… Öylesine kara ki Yüreğimin hasret sayfaları, Yazdıkça aklanıyor Okuyunca paklanıyorum… Okurken Biz oluyoruz… Özgürlüğe koşuyor Yazarak hapsettiğim duygular… Artık hüzün lokmaları Düğümlenmiyor boğazıma… Gökyüzüne bakarken kararmıyor Denizleri okurken de boğulmuyorum... En güzeli de Seviyorum derken Utanmıyorum hanım ağam Utanmıyorum… PAYLAŞAMADIĞIM GÜNLERİN ANISINA HANIM AĞA ADLI KİTABIMDAN KEMAK KARSLI |
usta kars lımısınız