ölümünün üzerinden
ne çok zaman geçti usta
çocukluğum senin en acı yıllarınla geçti
farkında bile olmadığım
büyüklerin dünyasında




sen
hep memleketim diyordun
hasretlere yanık türkülerinde
memleket ise
batı güdümüne hevesli ellerdeydi
ürkek ve titrek heyecanlar içerisinde




“bağımsızlık benim karakterimdir” demişti mavi gözlü dev bir adam
Gözleri çakmak çakmak Türk Milletini kucaklıyordu
Abd ve batı emperyalizminin
çoktan esir aldığı meczup beyinleri ne onu ne de seni anlayamazdı
anlayamazdı ki usta




mavi gözlü Türk Atayla hesabı vardı bu mandacıların
ingiliz,fransız,yunan sömürgesi olmayı
onlar da yakıştırmışlardı arap dostları gibi yakalarına
birer rozet gibi
yakıştırmıştılar aşağılık ruhlarına
sen yakıştıramadın kendine de
milletine de
memleketine de …




usta …
ah be usta …
bir çok milletler gördü hakları
insanı
insanlık davalarını
insanların kardeşliğini
o batı emperyalizminin temsilcileri bile
gördü
bildi
uyguladı insan haklarını
işçi haklarını
bağımsızlığın
özgürlüğün değerini …




usta…
bizdeki hikaye yine aynı
hiç değişmedi ki, memleketimizin kaderi
sana yazık olmuş
o gün de
bu günde kimin umurunda
bizleri,
memleketimizi,
topraklarımızı,
tesislerimizi
abd ye, ab ye batı emperyalizmine peşkeş çeken şerefsizler
hala iş başındalar
ağızlarından düşürmedikleri Allah bile görüyor
Türkü
Türklüğü
memleketi sattıklarını
sen de görüyorsun
sen de biliyorsun usta



“Aaaah benim vatandaşım “ diyerek satıyorlar
bu memleketi yabancılara
milletin sahip olduğu hangi fabrika,
hangi işletme kaldı söylermisin usta
satacaklar bir bir elimizde kalanlarını da
evlatları amerikada okumakta, eğitimde
elleri boğazımızı sıkmakta be usta



mekanın cennettir senin
bu satılmışlar ise,
kendilerine yeni vatanlar ve yeni milletler aramakta
halkım ve memleketim demiştin sen usta
bu halk ve bu memleket
bu emperyalist işbirlikçisi kertenkelelerden
artık kan kusmakta be usta
kan kusmakta …




Mert YIGITCAN
03 haziran 2011 istanbul