PLASTİK ÇİÇEKÖmer ile Ayşe’nin bir kızları olunca, Çare ararlar bebek bakıcısız kalınca. Ömer der ki; Ayşe’ye ne olacak bizim kız? Anam gelsinde baksın, zaten anamda yalnız. Ayşe ya ’’he’’ diyecek ya bırakacak işi. Tam bir haftayı bulur kaynananın gelişi. Kaynana hemen başlar torununa bakmaya, Ayşe huzursuz olur başlar lafı sokmaya. Gelin surat yapar, evde olmayınca Ömer. Anne bunu, oğluna demez içine gömer. Böyle huzursuz günler birbirini kovalar. Anne birgün evdeki tüm çiçekleri sular. Gelin işten gelir, sulanmıştır çiçekleri, Kaynana sulamış hem plastik hem gerçekleri. Kaynanayla aynı ev Ayşe’yi zaten boğar. Kin kusmak için Ayşeye tam bir fırsat doğar. Ömer’in yanında başlar gelinin pisliği. Anan ayıramıyor der çiçekle plastiği. Bu bunak bakmasın artık der, bizim bebeğe. Kaynana dayanamaz lafı sokar gediğe. Seni alırkende yoktu gözlerimin feri, Plastik gelin alır da yakarmıydım Ömer’i. Tam o gece kesilir kaynananın bileti. Sulamada var mı kasıt, bilinmez hikmeti. HAKİKİ KABAKÇI |
yüreğinize kaleminize sağlık