Ömer Sezer’e...

Beni açıkla kardeşim
Gözlerimdeki madenleri ve dışımdaki çorak uğultuyu

Beni açıkla kardeşim
Annemin beni doğurmasından sonra kaç kez daha doğduğumu?...

Beni açıkla kardeşim
Rüyalarım neden hep Doğu?

***

Beni bir sınıfı bile olmayanların çelişkisiyle açıkla
ama elimin tersiyle anlat bunu
ve Kalbimin tersiyle…
(Çünkü ben girmiyorum kavgalara düşmanı yenmek için bile)

Beni açıkla kardeşim
Babamın bembeyaz saçlarıyla
Çünkü onun secdelere omuz veren iffeti ve dizleri…
En çok bizimle oydu rahmini yaşamın…

Kurşun dökerlerdi dudaklarımıza bizim teyzeler
Dikkatli konuşurduk, bilirdik ki Allah’ındı kelimeler
Şimdi tüm kelimelerle anladım Mü’min olunmayacağını
Kelimelerden de öte bir dili var aşkın
İşte biz o dille susardık ki susmak o zamanlar cesurların işiydi
Biz sürüldük ikliminden yiğitliğin
Sürüldük dengeler adına

Beni açıkla kardeşim
Evlerimizin tüten son bacılarıyla açıkla!
Kime gittiysem çocukluğumla oynuyor çocukları, ben hep sevimli adam…
”Bir daha uğra bak çok kırılırız”’ların adına bir daha uğramıyorum ve kimseler de kırılmıyor.
Çoğu intiba boşuna…

Söylüyorum hep: "İlgilenmeyin bu kadar!"
Çünkü kimse derdimiz değil.
Birilerinin dertlerini giyinerek kaçıyoruz kendi çıplaklığımızdan
Onlar da olmasa kimle oyalanacağız?

Beni açıkla kardeşim
Bir gül gibi değil bir diken gibi dik beni
Nasıl olsa kimse dikenlere bağlamıyor bülbülleri!

Bir şey olduğumu söyle
Söyle ki bir yolum olduğunu bileyim
Ayrıldıklarımı bulayım bir bir
Toplayayım kendimi, döneyim baba ocağıma

Beni açıkla kardeşim
Her tarafım fason, tezgah, parti mal
Her tarafım çalınmış mesai
Her tarafım sensin biraz,
Her tarafım: Ömer!...
Her tarafım…

Sezer, isyan’ı…



Ömer, s/eziyor musun İsyanımı!
Seziyor musun gözlerimin olmadığını…

Bakmadan yaşadığımı…


Yaşamak ne demek kardeşim?

Bu kadar toplumduk madem?

Neden İnsanları gömdüler kitlelere?



Sen hala yeminlerini tutuyor musun kardeşim?

Sen hala su içiyor musun başkalarının ellerinden?

Pet şişeler gibi aziz ol öyleyse

İçi boşalınca belediye geri dönüştürür, üç taşeron yudumla



İlk yudumunu dağlar için iç kardeşim

İkinci yudumunu kentler için

Üçüncü yudumunu kinimizin şerefine…



Beni açıkla kardeşim

İnsan insanın piyasası nasıl olsa

Artık bizi kandırsınlar diye oy veriyoruz

Verdikleri sözleri tutmasın diye hükümetler

Ben mesela, kimim biliyor musun?

Devletin verdiği numarayım

Bozdur bozdur örgütle beni kardeşim

Örgütlenmek artık harcanmak nasıl olsa


Kahrolsun ezilenlerin çığlığı…

Ezilmeden gık demeyenlere gelsin sıradaki ihanet

Ezilince herkes devrimcidir biraz da nasıl olsa?!


Ücretsiz download’la beni Rabbin katından

“Yeryüzü insana wc kılındı artık” diyorum, “tövbe haşa!” diyorlar.

Benim ki: şeyinden haberi olmayan insanların gözünden bakmak hayata biraz da…

Kim demiş ‘gıybet kötüdür’ diye

Artık herkes birbirinin iyiliği için yapıyor dedikoduyu(!)

İntihar bile marketing artık, pazarı var.

Geberseler adam sanacağız; dua edeceğiz belki de

Bunlar nasıl bir şehvetle hayata bağlılar böyle kardeşim?

Bunlara bulaşınca nasıl da dostluklar asar kendini ellerimde?



Açıkla beni kardeşim

Uzaklara gideceğim.

Bir tefsirimi yap.

Kendimi okumadan ah ben ne kitaplar okuduysam

Kendimi sevmeden ah ben kimlere vurulduysam

Kendimi tanımadan ah ben kimlerin kapısında…?



Olmuyor be kardeşim…

Yakışmıyorum ben bu dünyaya

Ölsem de çürüyorum. Yaşasam da…



Çürüyene kadar yürümeli öyleyse…

Geçmeli tüm köylerden bir bir…



Kendi dilimi unutana kadar öğrenmeli tüm dilleri

Ah ben karıştırmalıyım hangi halktan olduğumu…



Benzime dönmeli Allah küllerce…

Nasıl olsa yanmakla başlamıyor muydu bu hikaye?



Ah kardeşim…

Ayrı ayrı kapılardan girdim, ruhuma.

Aradım beni.seni.onu.bizi.sizi.onları…

Yoktum.Yoktun.Yoktu.Yoktuk.Yoktunuz.Yoktular.

Ümitsizim şimdi ta Allah’ına kadar



“Ümidini kesme Kafir olursun” diyorlar
Peki ya kafirler ümidini bağlarsa Mümin mi olurlar?



Mü’min olduğumdan haberim bile olmayacak kadar dağılmak istiyorum.

Dağılmak çünkü: Toplandıkça Münafık, topladıkça Kenz oluyor bu hayat!

Dağılmak çünkü: Toplandıkça İns, Topladıkça Cin



Beni açıkla kardeşim

Uzun zamandır yaşamadığımı söyle…

Yeryüzündeki bütün adresleri elimle tutuştur.

Herkese gidecek bir yolcunun aslında kimseye gidemeyeceğini anlat bana

Ne olur ikna et beni.

Söyle: Halâ Yaşamalı mıyım?


Bu kadar bahar ne’ mize gerek kardeşim?
Bunca gelin neyin kınası?
Ben kimin nişanlısıyım gözüm? Neden siy/ahlar içindeyim böyle?

***

Kayıpkentli