O EN PEMBESİNDEN NEMLİ GÜLLER
Ter içindeydi yüzü,sahile hızla niye koşuyor du?
Gözleri tararken kıyıları,belli ki birini arıyordu, Elinde koskoca buket,masaya yavaşça koydu, O an; en pembesinden pembe güller , onu bekliyor du.. Saatteydi gözleri,arada elinde cevap vermeyen teli, Senelere yatmış aşk sanki hasret gayrette ,olmasın deli, Arada o koskoca bukete gidiyor eli,konuşuyor sanki, O an; en pembesinden pembe güller, onu bekliyor du... Gözleri denizin sonsuzluğuna değerken gülümsedi, Onu hep bekleyen gözleri gökte martıları seyretti, Sevdiği kadın mı? o martılar eşliğinde şarkılar söylerdi, O an; en pembesinden güller, onu bekliyor du.. Kırlaşmış saçları,arada burnundan düşen gözlükleri, İçinde bir dolu harp,aşkları nefreti,geçmişi,lanetli, Tek o olsaydı keşke,sadece o derken ,başını öne eğdi, O an; en pembesinden güller, onu bekliyor du.. YİNE KAYIP SAYFALAR İŞTE |
KOLLARI KAVUŞMUŞ YİNE BİRBİRİNE,
BAĞIRIYOR DU,
GİTMEYECEĞİM İŞTEEE!!!!
Final süperdi Binay hanım...Umarım yorumla da dinleme imkanı sunarsınız...Çok merak ediyorum.
TEBRİKLER! En pembesinden size...