YOKSUN
BOZKIR DÜZÜNDE SIKLAŞAN ACILARIM
BU İKLİMLERİN SERTLİĞİNE TUTULDU KAR YAĞIYOR ÇÖKEN SİSLERİN ÜZERİNE DIŞARIDA AYAZ BİR YALNIZLIK KOL DÜĞMELERİM DE İLİKLİ YİNE DE Ü-ŞÜ-YO-RUM… BANA SENİ HATIRLATAN SOĞUKLARA TUTSAK, YENİK, ÇARESİZ GİRDAPLARDA HAYAL KURUYORUM. BU İKLİMLERİ SEVEMEDİM HİÇ SE-VE-ME-DİM İÇİNDE SEN YOKSUN, KOKUN, SESİN YOK. ÇARESİZ İKLİMLERDE SOĞUĞUNDAN, YAĞMURUNDAN BAŞKA VERECEĞİ OLMAYAN, BANA SENİ HATIRLATAN AMA YALNIZLIĞIMA TERKEDEN İKLİMLERE SIĞINDIM BİLİYORSUN SEVMEDİM BU İKLİMLERİ SEN YOKSUN OLMAYAN KOKUN, ÇAĞIRIŞLARIN, SESSİZLİĞİNİN GALİBİYETİNDE BANA HÜKMEDİYOR ZAMAN… BU İKLİMLERDİR BANA DÜŞMAN SENİ BENDEN KOPARAN BU YAĞMURLARDIR SENİ BENDEN KAÇIRAN BU KAR BU HAVA VE TOPRAK KOKUYORSUN… BENSİZLİK KOKUYORSUN… |