GÖZLERİNİN ÇARMIHINDA GERİLİYORUM
Gözlerin, asırlık çınarların gölgesinden yapılmış bir çarmıh,
Geriliyorum gözlerinin çarmıhında, Yükseklerden bir gerilim, düşüyorum uçurumlarından, Kanadım yok kirpiklerine tutunuyorum... Kaşlarının karasında kirpiklerini dağıtıyorum, Hüzünlerime ortak kılarak tüm geçmişini ve geleceğini… Yırtıyorum karanlıkların perdesini, Esaretin kör kuyusunda Yusuf oluyorum, Bakışlarım fırtına kokuyor, sert esiyorum yüreğinin girdaplarına Susuyorum özlemlerinde çoğullaşarak beyninde… Yargısız cümleler kuruyorum ortasında karanlıkların, Körleşen acılar, kalpsizleşen cümleler kuruyorum adına hüzünleri kuşanarak Tekrar tekrar geriliyorum çarmıhında gözlerinin Kendimi sessizliğe emanet ediyorum, Susuyorum cümle susuşlarda, Kanatarak sevgimi ıssızlığın verdiği sükûnetlerde… Dağıtıyorum öfkemi bakışlarının fırtınasında, Sana ezberlediğim şiirlerimin hepsini bir solukta okuyorum, Sonra susuyorum, sonra firar ediyorum… |
Esaretin kör kuyusunda Yusuf oluyorum,
Sana ezberlediğim şiirlerimin hepsini bir solukta okuyorum,
Sonra susuyorum, sonra firar ediyorum…
hER GEÇEN GÜN MISRALARINIZ GÜZELLEŞİYOR ŞAİR...kUTLARIM...SAYGIMLA DOST KALEM...