Yavaş yavaş gün doğuyor yüksek binaların ardından... Önümde uzanan minik körfezde , suların üzerinde gri gölgeler yavas yavas turuncuya dönüyor... Yine yeni bir gün daha bizim için... Uzun bir gecenin ardından.

Geceler yazın gittikçe kısalır aslında, bana neden böyle uzun geldi ki bu gece? Aslında geceler sessizlik, geceler huzur ve sükun, kendinle başbaşa kalmaya , düşünmeye, teffeküre imkan. Seviyorum bu kendimle kaldığım saatleri . Günün yoğun temposunu bir yana bırakıyor , bütün kaygıları , uğraşları askıya alıyor huzuru yaşıyorum doyasıya... Kendimle hesaplaştığım, derinlere daldığım, Rabbimi, yaşamı, muhteşemliğini, gizlerini düşündüğüm , okuduğum, yazdığım, sevindiğim , hüzünlendiğim, kimi zaman dudaklarımda bir gülümseme , kimi zaman gözpınarlarımda yaşlar , inci dakikalarını yaşadığım anlar bunlar...

Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte renklerine bürünürken yeryüzü tefekkür ve şükür zamanıdır artık...

Muhteşem güzel bir dünyada , inanılmaz nimetler içinde yaşıyoruz her anı binlerce altın değerindeki zamanı. Bize verilmiş bir armağan bu.. Aldığımız her nefes doğru dürüst insan olma yolunda bir fırsat daha... Yeni bir başlangıç yaşama..

Tabiki olumluların yanında olumsuz da milyonlarca faktör var bizi gel gitlere sürükleyen. Her an mutlu , ya da her an mutsuz olabilir miyiz ? Mümkünmü hep başarmak ? Hep istediğimiz gibi sonuçlanır mı olaylar ? İşte imtihanın sırrı da burada... Her ne nasıl tecelli etmiş olursa olsun var bir hikmeti diyebilmekte .
Üzülmeyecegiz ,istediğimiz bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur .

Her şey bizde gizli aslında . Her olayda önce dönüp kendimize bakacağız , hayatımızı , davranışlarımızı , kararlarımızı incleyeceğiz. Mutlaka bir bağlantı bir sebep bulacağız yaşananlarla... Eğer gerçekten bizden kaynaklanmıyorsa yaşadıklarımız, haksızlığa uğramışsak o zaman da bu hayat yolunda, olgunlaşma yolunda bir tecrübedir yaşanan ve yaşanması gereken... Yanlışı yapan biz olamayalım yeter kı... Rabbimin huzurunda amellerimizde senin rızan var Allahım diyebilelim. Bundan daha ötesi var mıdır ? Rabbim razı ise bizden ,kim ne yapmış , ne düşünmüş olursa olsun ne önemi var ki?

Sevgili peygamberimiz diyor ki: Müminler rüzgarın her zaman dalgalandırdığı başaklı ekinler gibidirler, dünya hayatında durmadan zorluklar , musibetler ve sıkıntılarla karşılaşırlar.Eğilir bükülür ama sonunda dimdik ayakta dururlar. İnanmayanlar ise hiç bir rüzgarın sallayamadığı , sarsılmaz gibi görünen badem ağaçları gibidirler ki sonunda bir anda devriliverirler.


Kötü günler de iyi günler de insanlar içindir değil mi? Hayatta insanın başına herşey gelebiliyor ,Ancak sabır etmeden hiç kimse insan olma yolunda ilerleyemiyor. Eline pek çok imkan geçip de hırs ve tamaha kapılmadan sabredebilen kazanır. Karşılaşılan felaketlere sabrederek, telaş etmeden direnebilmek, Allah’tan başkasına şikayette bulunmamak başarının ilk anahtarı değil midir? Sabırsız insan sürekli sıkıntı içinde kalır . Zorluklara dayanma gücü olmadığından her şey kendi istediği şekile olsun ister , bunun için sürekli israr eder . Bu da mümkün olamıyacağından sürekli hayal kırıklıkları yaşar.

Dünyada değişmeyen hiçbir şey yok . Zamanın kanatları kederleri uçuruyor. Sabreden ve Rabbinin razı olduğu şekilde davranan mutlaka feraha kavuşuyor. Bir bakalım etrafımıza.. İlmiyle , cesareti ile , olgunluğu ile insanlığa hizmet eden bütün büyük adamlar en çetin sabır imtihanlarından geçmişlerdir.

Hayat yolunda yapabileceğimizin en iyisi ile yürümeye devam edelim yeterki...

İşte artık yeryüzü muhteşem bir renk cümbüşü altında... kıpır kıpr deniz, sımsıcacık güneş, bembeyaz martılar ,yemyeşil çimenler.... Hangi ressam paletinden yansıyabilir ki bu denli canlı renkler...

kalemine yüreğine sağlık can. sevgi ve saygımla.