HOŞ GELDİN HAYAT
Fırtınaların,
engin dalgalar arasına attığı dalından ayrılmış, bir yaprak misaliydi, narin ve yalnız kadın... Yalan dünyanın yalancı yüzleri, yalan sözleriyle aldattılar, tomurcukken solmak üzereydi, bitkin, bitap düşmüştü, ak sütten çıkmış, saf ve yalnız kadın... İnanmıştı, uyduruk masalların, uyduruk aşklarına, sevmişti kendince, dişlerini görmediği köpek balıklarını yar bilmişti, yaren bilmişti dev bildiği cüceleri, yürekli ve yalnız kadın... Binbir entrikanın kol gezdiği dünyada, yorulmuş, dermansız kalmak üzereydi, boğmak üzereydi onu, köpek balıklarının yoldaşı dalgalar, gözüne ilişen güneşten, bir el uzanmış, kıyıya alıvermişti, şaşkındı güzel ve yalnız kadın... Silkinmiş, kendine gelmişti, dünyanın rengarenk güzellileriyle göz göze gelmiş, yeniden, gözlerini açmıştı dünyaya avuçladığı güneşi, içine çekerek, ’’hoş geldin, hoş geldin hayat...’’ diyerek... |
masallara ihtiyacımız var...
şiirle kalın, şair..