DİNLE EY DERGAH(MUHSİN YAZICIOĞLU'NA AĞIT)
Dinle ilk kayboluşum; aşık oluşum, ilk yıkılışım dinle ey dergah
Hep kahır bulur hilkatimin hudutlarında gezen her seyyah Taa Kalu Bela’dan beri mirastır bana her beşerin suretindeki ah Gitti ulvi davanın son lideri eyvah Kapandı rahle, bitti büyük muallimin uhrevi tedrisatı Kan-ı revan oldu zavallı bedenimin bütün sathı Su damla damla mermeri deler de gözyaşım tenimi eritir mi? Ahvalim perişan bu hayat bu acıyla geçer mi? Hüznün köpekleri nutuk atar hep ön safta Nedir bu kalabalıklar nedir bu homurdanış nedir bu safsata Müselsel sualler örümcek ağı örer beynimde Bak yetim yazıyor evlatlarının hüviyetinde Yoktur hiçbir muharrir etsin tercüme-i halimi tahrir Nefes zaruret artık, ekmek iğreti, su zehir Ya RAB! ne olur gönder de dökeyim şu toprağa ilahi bir iksir Kalksın ayağa ulu hakan maskeleri etsin teşhir… |
yüreğiniz var olsun hocam
yüreğinize kaleminize sağlık