Git rüyalarımdan !
Kara sakini gecelerimi yonup durma kör bıçağında.
Bir başıma ben ağlarken.
Alev kızılı gözlerin,cehennemler kucağında.

Git dedimya !
Ya gidipte hiç dönmeyeceksen,
Hiç ateşinde yanmıyacaksam sevdamın.
Koca yangınlarda tütmeyecekse biraz dumanım.
Niye yaşadım hiç bilemem.

Gitme bari !
Hayalini seveyim bir lokma.
Son çığlığımı yaşatsın kulağın.
Beni beklemen için yapılan otobüs durağıda beklerken.
Nazarla da, balkondan düşeyim kucağına.
Yumayım hayatı bordo gözlerinde,
Gitme sen.
Ben güzel güzel giderim.

Dur gitme !
Sensizlik doğurmasın yetimliğimi.
Saçlarını sevmeyen parmaklarımı kesmesin yüreğim.
Bir damla kanım damlamasın hayatına.
Yum kestanelerini de.
Olur de bana.

Bilesin ey can !
Sen yanımda yoksan.
İstesede, istemesede hayalin benimle.
Umutlarımın prangasında.
Ne kara bakışlı,ne de gözleri yaşlı.
Etekleri kısalmış,gerdanı dantel işli.
Rüyalarımda sen perilerin en güzelisin.
Yalvarıyorum;hayalin bari çekip gitmesin.

Orhan Semiz
(Karacan)