ÇOCUKTUM YA
ÇOCUKTUM YA
Gözüm uçurtmamın kuyruğunda hayaller kurardım gazeteden uçurtmamın kuyruğu sık sık kopardı tutunup dağların tepesine kartal gibi konmak isterdim görmek için ardındaki ülkeleri, çok yakın sanırdım çocukları benimle oynarlar derdim, kendi kendime çocuktum ya işte, taşısın isterdim bulutlar da kibrit kutusundan arabam, çöpten atlarım olsa bile kavurgadan sürülerimi geçirirdim derden tepeye gecelerdim onlarla, kurtlar için nöbet tutardım acıktığımda kıyardım içlerinden birine, acımadan cızbız yapardım,dişlerimle ezerek zevkle yutardım arta kalanları pay eder, dağıtırdım komşularıma çocuktum ya işte, doysun isterdim çocuklar da ben hiç ama hiç çocukluğumu sorgulamadım bile yaşadım çocukluğumu özgürce, karda yağmurda kırda, bayırda yorulup yattığımda rüyalarımda çocuksu korkularımla sesimi duyurmak istediğimde çiçekleri koparmadım, sevdim, kokladım anne annelerini bilmesem de ağlatmak istemedim anne çocuktum ya işte, uçsun isterdim onlar da benimle düşlerim dağların ötesinde, uçurtmam düşse bile… 24 Şubat 2011 Buca |