YİTİK ŞİİR
suları yıkarken üşüdüm
dünyanın kuytu köşesinde karanlığa ip bağladım aymazlık babından akan kirleriydi saflığımın pespembe hayallere çaput bağladım düşlerime pranga vurulurken gel/me ikilemi git/melere kaldı sev/miyorum du sevi/yorumlarım ah! Defteri dürülü dünyamın dizeleri söylenmeden kurumuş gözlerimin gözeleri akmadan perdesi kapalı salonun sahneleri açılmadan ay vurmamış gecemin gündüzleri doğmadan gel bahar gözlüm gelmelerin gülmelerim gülmelerim sevmelerim sevmelerim sen olursun sen bahar gözlüm bir şiir yazdım sana örgüsü sen kurgusu sen bir şiir yazdım sana kafiyesi sen imgesi sen İnfaz kuruldu şiir dünyama bil; yargısı sensin,sen ah müjganım ah! ah müptelam ah! seni yitirdim yitireli yüreğimde yok,şiirimde kalem yazmaz kelâma inat kelâm gelmez kaleme inat sen gideli şiir yitik,şair bitik bitirdiğin yüreğe,yitirdiğim yılları koy birde senin aşkını tartısı sen ol tart ve at… |