EFKÂR YÜKLÜ
Aldanma görünüşe güldüğüme bakıp da
Turam neşe olsa da yazım da efkâr yüklü. Bu dermansız derdimin ilacı yoktur tıpta. Bunların hepsi maske, özümde efkâr yüklü. Yaşadığım seneler getirmedi bir uğur. Direnme gücüm bitti, hayatın yükü ağır… Sessiz çığlıklarıma bütün vicdanlar sağır. Çekilir gibi değil, sızımda efkâr yüklü. Kime dostum diyerek el uzattım ise el Ya dilsiz şeytan oldu ya da hissiz taş heykel Yokluk kılıç kuşandı, bağlı bahtıma bedel Dört mevsim derbederim yazımda efkâr yüklü Avutmadı gönlümü, bu dünyanın cümbüşü. Gölgesinden tanıdım, dost yüze ham gülüşü. Akrebin kıskacında gördüm en gerçek düşü. Ateşlerde yeşerdim, yüzüm de efkâr yüklü Gönlüm kepenk indirmez, ona laf anlatamam. Aşk narında pişmeyen insan, olmazmış tamam? Gel gör ki, dost gönlüne yapılmadı atamam. Çilekeş bir ozanım, sözümde efkâr yüklü Masallarda kaldı hep vuslatla biten aşklar Gönlümü hor gördüler gözümde tüten aşklar Meyveye durmadı hiç, beni inciten aşklar Bastığım toprak yaslı, izimde efkâr yüklü. 24.08.2009 |
YAZAN YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM...
ŞİİR HARİKA OLMUŞ...
TEBRİKLER...
............................................SAYGI VE SELAMLAR.