Hemşehrim Abdurrahim KARAKOÇ’a ithafen...

Gülmedi bu ülkenin ne talihi ne yüzü.
Bütün beklentilerin adresi “belki” çıktı.
Kötü zannettiğimiz kötülüğün ön sözü
Gelen iyi diyorduk iyi “evvelki” çıktı

Birine bel bağladık baktık ki noter adam
Promterle konuşur sufleyle öter adam
Mumla arattı bize gidenden beter adam
Biz mazlum sanıyorduk adam tam tilki çıktı.

Cahil level atlarken cesaret sınavında
Anladım ki demir hep dövülmüyor tavında
Menfaat cellatları hür irade avında
Ne bir gaye-i hayal ne de bir ülkü çıktı.

Sabreden dervişlere her gün birkaç şok daha
Görünen köy aslında çok uzakta çok daha
Beklenen sabahlara hiç emare yok daha
Kimi adam sandıysak altından yılkı çıktı

Sürüye çoban tutsak kıstası, şartı olur
Çobanda koyunlardan asgari artı olur
Bir muvazene olur bir ölçü tartı olur
Liyakat? Hak getire. Ülkenin cılkı çıktı.

Hak hukuk size ömür...Zulüm ön safta artık
Sokakta dağ kanunu… yasalar rafta artık
Namus, şeref, haysiyet mefhumu lafta artık
Ortaya bir Lut kavmi Gomore halkı çıktı.

Porsiyonu küçülttük tam doysun diye toklar
Yapay gündem zihnimi sloganlarla yoklar
Her gün doz artırıyor yaşadığımız şoklar
Dünyada benzeri yok ülkemde ilki çıktı


04.06.2023