DARAĞACI
Yıllar sonra koynundayım
Maltepe de sahilde. Aşkımı kumsallarına bıraktığım, Dragoz Heybeli Büyükada Hatta Kınalı hepsi yerli yerinde. Ne gökyüzünde mehtap Ne masamda rakım ne de yanımda sen, Bu nasıl İstanbul Allah aşkına... Dalgalar seni çağrıştırıyor Gelip gelip gidiyorsun aklımdan Aklım karışıyor... Köpük köpük deniz buram buram hasret Ve hayal meyal sen, Bu üçgeni çizip durdum kafamda Nafile Gelemedik yan yana... Sigarayı bırakırken çektiğim Son nefese direnmek gibiydi sevmek Başaramadım... Belki de bir sevda yalnızlığıydı bu hasret, Adını koyamadım... Seni sevmek zordu Seni sevmek çelişkiydi Ve hatta seni sevmek Kendime yapacağım en büyük ihanetti, Taşıyamadım ihanetimi, Sevdan yordu beni... Son yolculuğumuzu hatırlıyorum Asılma demiştin gülmüştük Oysa Çoktan darağacını boylamıştım.. Bitsin artık çocuksu geceler Karanlıktan korkmalar Dönülmezlikler çaresizlikler yoruldum... Sensizliğime dokununca canım yanıyor... Başımı yastığa koyduğumda Yorumsuz kalan gençliğim Dahası Geç kalmışlığım geliyor aklıma Kızıyorum kendime… Anladım Bana durak yok inmeye İnip gezmeye, gezip görmeye, görüp de sevmeye… Zaman akıp geçiyor Yakalamak için koşmak Koşmaya da yürek gerek. Bu yorgun yüreğimle Ne sevmeye, ne sevilmeye Ne de özlemeye dayanamam HOŞÇAKAL... Hanım ağa Adlı Kitabımdan. KEMAL KARSLI |