2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1281
Okunma
Henüz on yaşlarında,
Toz pembe hayallerde,
Güzel yüzlü çocuktum.
Köyümüz vadideydi,
Gök yüzüm o kadardı,
Ama yetiyordu bana,
Her gece ay batmadan,
Çocukları kandırıp,
Tırmanırdık tepeye,
BİZ AY’I TUTACAKTIK.
Tepeye varmadan biz,
Türlü bahanelerle,
Kandırdığım çocuklar,
Korkuya kapılırdı,
_Valla annem dediki orda canavarlar var,
_Hem ay yakarmış eli nasıl tutacakmışız?
_Öbürü atılırdı Allah bize kızarsa,ay’ını aldık diye,
Tek başıma kalırdım,
O güzel hayallerle,
Ay beklemezdi tabi,
Korkacak çocukları.
Zerdeşt--2007
5.0
100% (1)
Cevap Yaz