Gücün Yeterse
Sislerin gözlerimdeki buğuyu sakladığı
Solgun bir bahar akşamında Gel diye yalvarıyorsam suskunluğumda Kaybolmuşsan bensiz her anı da Koş ayrılığa inat karanlığıma Ya kaybolursun benimle Ya da sevda olur adım dilinde Dağıt sisleri sevdiğim bir gülüşünle Ayrılık kaderimiz olmasın bu son günde Sensiz geçtiğim o köprüde Ecele can borcu ödedim az önce Nokta koydum sensiz tükenen ömüre Toprağı al üstümden sarıl soğuk bedenime Sev beni yeniden gücün yeterse Hadi uyandır beni sesin titremeden bir kere Veda edemedim diye üzülme Bana her gelişin bir vedaydı aslında Senin suskun vedalarına inat Haykırıyorum hayata Toprağı al üstümden sarıl soğuk bedenime Sev beni yeniden gücün yeterse Hadi uyandır beni sesin titremeden bir kere |
dokunmak...Ellerini tutmak...Çok zor çok...
Kim bilir hangi duygular yazdırdı bu şiiri size,
Gülümseyin lütfen...