Güneşli Akşamlar
Ninniler fısıldıyordu gecenin anası
Bırakırdım kollarına bende uykusuz başımı Bende özlerdim güneşli akşamları Ansızın çöreklenmeseydi bu sızı Peşimde ’Sevgi’ adında eşkıya Ben kaçıyorum o karşımda inadına Dayan yüreğim, az kaldı ecel hududuna İzin verme kalan son umudu almalarına Esiri ol acıların, yinede dönüp bakma Nasıl inanayım gökyüzünün maviliğine Karanlık bulutlar dolaşırken tepemde Yüreğimi dağlarken bu işkence Nasıl güleyim o gözlere Söz kesmişken Azrail’le.......... |