p/araf// dünümü unutmuşken geçmişim soruluyor kapatılan kapılar açığa alınmıyor // kara bulutlar yürürdü gölgemle düşe kalka geçerdim avlularından sağı solu kir tepeleri s/is içinde kökü dışarda kalan gövdeyi toprak bile kabul etmiyor , elinin tersi ile itiyordu derdi tasası bitmeyen günün akşamı oldu mu derin bir iç çekilirdi yalnızlık olsa bile sarıldığı sırtından başlardı d/inmeye gündüzün gazâbı traş olmamış bakışlar mayalardı kendini yüzümde t/onluk resmi gevrek bir kahkahanın peşinden gelen çömez gülüş farkedilmezdi yeşilin çiğnenmiş salyası bulaşırken tuvâle gıyabi_hüküm giyer fırça soyunduğunu çizer , işlediği uydurulurdu kalan çeyreğe ve eylül . . . ayını doldurup dokuzunu doğurur vazıh bir doğuş imzalar kimliksizliğini sürgüsü çekilen karanlıktan damlar hayânın y/aşları . . . " dünler tavaf edildi p/araftayım " \ öğrendim ki ¿ 03/05/2011 |
şiire misafir olmak haz verdi