)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-167-)(-)(-)(
………………………………………………………………………………………………………………………………….
Benim Gönülden isterim yare gitmeyi Kara duman çöker yoluma benim Hararetten damarlarım kurudu Almadım ismini dilime benim Yad bülbüller gezer bahçe bağında Mevlam al canımı yar kucağında Sevilecek kuçulacak çağında Felek hasret koydu gülüme benim Niyazi’yi felek kaptı destine Derviş oldum girdim abdal postuna On dört ay yatırdın bir yan üstüne Mevlam merhamet kıl halime benim ________________________________________ Ardanuçlu Niyazi-1- …………………………………………………………………… 1871-1911. Ardanuç’un Opiçala (şimdiki adı Gökçe) köyünde doğdu. Asıl adı İsmail’dir. Şiirlerinden hareketle köyünde medrese eğitimi aldığı tahmin edilmektedir. Deyişleri ve güzel bağlama çalmasıyla bilinen aşık, Bertalı Niyazi, imamlık yaptığı için yörede Molla İsmail olarak da anıldı. Kendi döneminde yaşayan Huzuri, (1886-1951) Zuhuri (1887-1949), Ermeni kökenli Cihani gibi birçok aşıkla karşılaştı ve deyişmelerde bulundu. Genellikle sevda konularını işleyen Bertalı Niyazi’nin şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı. Aşık Niyazi, köyünde öldü ve orada toprağa verildi. Ayrıca asıl adı Zübeyt Irgalı olan Kağızmanlı bir Niyazi (1932- 1985) ve 19. yüzyılda yaşamış Ermeni kökenli 2 Niyazi daha bulunmaktadır. KAYNAK:© BeKa Sitesi ………………………………………………………………………………………………………………………………….. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-167-)(-)(-)( Şu gönül bahçemi gazel kaplamış Hiç bülbül konar mı dalıma benim Felek tüm dertleri bende toplamış Kargalar gülüyor halıma benim Neden sevdiğimi göremiyorum Eller gibi ben de saramıyorum Gayrı ayakta da duramıyorum Yad eller girer mi koluma benim Ela gözler yare yaşın dökerken Uykusuz sabahlar şafak sökerken Eller sevdiğine ağıt yakarken Bir omuz vermiyor salıma benim Gayrı dertlerinle övün dediler İstersen yas tutup dövün dediler Kızgın kum çölleri evin dediler Bir ferman verdiler elime benim Göz yaşım sel oldu ağlayamadım Azgın sular gibi çağlayamadım Selamımı bile söyleyemedim Bir mühür vurdular dilime benim Bu ömrünü ona adarsın diye Nazlı yari mutlu edersin diye Sen de sevdiğine gidersin diye Engeller çektiler yoluma benim Aşık Lüzumsuzum çile dağ oldu Feleğin çektiği engel ağ oldu Bu acılar ile ömrün yoğ oldu Ağıtlar sazımda telime benim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |