SUSTUK!
Sustuğun yerde başladı dokunulmazlık
sustuğum yerde, bir daha hiç bir çiçek bu kadar güzel açmadı sustuğun yerde, kesişti yollar sustuğum yerde, naftalin kokulu beyazı astım, kapı arkasına sustuğun yerde, karardı gözler sustuğum yerde ,saçlarından cam kırıkları döküldü avuçlarıma sustuğun yerde kör kuyular açıldı sustuğum yerde, yosun altlarına sakladım, bizim sevdamızı sustuğun yerde, mıhlandı zamanın çarkı sustuğum yerde ,gözlerinden çaldım bir çırpıda, ben gibi ela’yı sustuğun yerde gökkubbe’den hazan mevsimi süzüldü nazlı nazlı sustuğum yerde anladım ki; biz olmayacaktık çaresizliğin son kurbanları sustuğumuz yerde; bir bilet kesildi bileklerimizden bir ayrılık bestelendi yüreklerimizden bir aşk sulanıyor hala kanayan gözlerimizden Nurşen Yıldız Greszyk |