ANKAAnka Hiç yere konmadı altmış kanatlı ki vurulduğunda elzem gecenin izbe sessizliğinde uzak ve yakın ne varsa aklın da sustu nefesinde kan soluğu taşıyordu elif kuşağının lal soluklu rüzgarları esiyordu kanatların da kaf dağı çok uzaktı artık eskiden yazılmış masalların kadınlarıda yoktu şehirde gözlerinde bir damla kan olduğun yol sesinde bir avuç kül kalmıştı herşeyden söylencesi buydu ankanın sırasını savdı ve uzunca bir uykuya daldı GERİ DÖNÜŞLERİM 1 |
gözlerinde bir damla kan olduğun yol
sesinde bir avuç kül kalmıştı herşeyden
söylencesi buydu ankanın
sırasını savdı ve uzunca bir uykuya daldı
Dalmayan canlı mı var değerli dost yürek.zaman zaman da olsa sizi gizemli düşündüren dizeleriniz, okumak haz veriyor tebrik ediyor daimi başarılar diliyorum.selam saygımla.