SOLUYOR SUSUZ RUHUM
Çabalamam boşuna ne kaldı elime
Koskoca bir hiç dünyada bir zerre Ufaldıkça ufaldım şu gezeğende Bir değeri kalmadı sevgimin bile Avunamaz oldum bitse şu korku Yürek çırpıntılarıyla gelen sorgu Bitip tükenmeyen o cevapsız soru Neyin ardındadır düştüğüm kuyu Damlalar sıralanıyor ya gönlüme Temizleyemedi kirleri onlar bile Yaşıyorum her dakika bir işkence Susuz ruhumda soluyorum bende NİHAL 26.04.2011 |