DOĞ GÜNEŞ
Bu gün senin doğuşunu gördüm,
Bebek gibi kıpkızıldı yüzün, Karşı Hüseyingazi tepesinden Gönüllere süzüldün… Özellikle bekledim görmek için, Oturdum yüksek tepeye Karanlıkları yırtarak Doğuşunu seyretmeye… Muhteşem bir gelişin vardı… Kuşlar tuttular nefeslerini Gelişine diktiler gözlerini… Karanlıklar kaçacak delik aradı adeta Boğdurmamak için sana kendini… Bir kızıllık kapladı önce… Adım adım çıkışın Yavaş yavaş doğuşun Her tarafı ışığa boğuşun… Gerçekten görülmeye değer… Daha oturacaktım inan Gözlerimi kamaştırmasaydın eğer… Senin doğduğun anda Her şey yeniden uyandı Renkler yerlerini buldu Sarı sarıya, yeşil yeşile, kırmızı kırmızıya Boyandı… Siyahlıklar kaçtı Yerine sadece gölgeleri bıraktı… Bazılarının yüzüne, Bazılarının kalbine doğdun… Peki yıldızları neden kovdun… Ya ayı… Biliyorsun sen olmayınca Onlar süsleyip aydınlatıyor dünyayı… 23.08.2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |