Devriyeler gezer bütün kışlayı
Devriyeler gezer bütün kışlayı
İnceden kar yağar hayallerime Ellerim cebimden çıkar isteksiz Esas duruşa geçer Silahı çapraza alırım Gözgöze gelirim aracın ışıklarıyla İlk kez otostop çekmeden durur yanımda Ali Veli konya emret komtanım Devriyeler gezer bütün kışlayı Vakit kışın tam ortasında Ben yine hayale devam ederim Özenle dizerim sobanın üzerine kestaneyi Toplanır başıma yetim kardeşlerim Bu kez aleddin bozar gecenin sessizliğini Al tertip için ısınsın Cebinden çıkardığı ekmeği bölerek verir bana İkimiz için getirdim arkadaşımsın Devam eder konuşmaya Şafak kaç tertip Yüz seksen beş Adammı öldürdün oğlumder güleriz Yıl ikibin on iki şubat Biz askeriz Gece eski sezsizliğine bürünür Baykuşlar konuşur bizim yerimize Uyanmak için uykumuzdan Karlar süreriz yüzümüze Baykuşlar konuşur bizim yerimize silah Arkadaşım Aleddin kaymaz a Recep Özdemir sakarya taşkısığı kışlası 2 şubat 2010 |
Anılar bitmez.
Kaç şafak kaldı ,
Ömürden bilinmez Yeni senin için döküldü tuşlardan şiirin de gelişme var selamlar.