Gül Seven
Yüzüme bak bir defa gül
Saklı kalma karelerinde fotoğrafların Ne menekşe benzer sana ne ’gül’ Güneşisin soğuk kış sabahında Ankaranın Birkaç günlügüne uğradın şehrime Kendine aşık edip gidiyorsun Elin dokunduğunda ellerime Ben portre olurum sen şiir oluyorsun Elma dağına hafiften kar yağsın İki sanatkar sokak lambasında buluşalım ’Seven’ yürek yokluğuna nasıl dayansın Ben anlatayım resim yap sen anlat şiir yazayım Konuşalım...! |