YAĞMURGök gürlüyor kentin semalarında Bir yağmur olup yağıyorum Kentin ıssız sokaklarına Toplumsal gerçekçi yalanlar Sarmış dört bir tarafı Ve kan ağlamakta yurdun ırmaklarında Sus pus olmuş tüm sevdalar Kan damlamakta yüreklerden Ve gök daha bir sert gürlemekte İntikam alırcasına yağmakta yağmur Sırılsıklam oluyor tüm gerçekler Yalanların gerçekçi vuruşlarında Canlar suskun canlar paramparça Gözyaşları kan olmuş Akıyor yurdun ırmaklarında Bir ağıt daha düşüyor yaralı yüreklerden Türkü oluyor sarıyor dört bir yanı Taşır gül kokusu sevdaları Ve feryatları gül yürekli anaların Yanağın yağmur damlalarıyla savaşan Camın yamacında Hiç görmediğim bir resmin Karışıyor sularına yağmurun Seni düşünüyorum Yağmur olup düşüyorum ardına Gök gürlüyor ben ağlıyorum kent ağlıyor Sustukça hıçkırıklarım Özlüyorum kokusunu toprağın Dönüyorum kendime ve yağmura Toprak olsam diyorum Yağmurdan sonra Çeksem kokusunu içime Giderken el değmemiş yarınlara |
UMUT ve DOSTCA