Gök gürlüyor kentin semalarında
Bir yağmur olup yağıyorum
Kentin ıssız sokaklarına
Toplumsal gerçekçi yalanlar
Sarmış dört bir tarafı
Ve kan ağlamakta yurdun ırmaklarında

Sus pus olmuş tüm sevdalar
Kan damlamakta yüreklerden
Ve gök daha bir sert gürlemekte
İntikam alırcasına yağmakta yağmur
Sırılsıklam oluyor tüm gerçekler
Yalanların gerçekçi vuruşlarında
Canlar suskun canlar paramparça
Gözyaşları kan olmuş
Akıyor yurdun ırmaklarında

Bir ağıt daha düşüyor yaralı yüreklerden
Türkü oluyor sarıyor dört bir yanı
Taşır gül kokusu sevdaları
Ve feryatları gül yürekli anaların
Yanağın yağmur damlalarıyla savaşan
Camın yamacında
Hiç görmediğim bir resmin
Karışıyor sularına yağmurun
Seni düşünüyorum
Yağmur olup düşüyorum ardına

Gök gürlüyor ben ağlıyorum kent ağlıyor
Sustukça hıçkırıklarım
Özlüyorum kokusunu toprağın
Dönüyorum kendime ve yağmura
Toprak olsam diyorum
Yağmurdan sonra
Çeksem kokusunu içime
Giderken el değmemiş yarınlara