CEMRE-İ ŞAMAN
Etme, etme bulursun yaren-i na us
Sersefil toprağın koynuna düşünce beden-i narin Sanmaki kaşın/ın keman/ı, nur-ul cemalin hüküm sürer Ektiğini biçer, yediğin her haltı kusacaksın Mahzenine iner cemre-i şaman Mahluka-i beçare yüz dönersin rabbine Dönersin de elem-i hal içinde yükselir utancın Düşer önüne devrilesice boynun O vakit yaktığın ateşten arta kalan küller savrulur Arzu hallerin tanrı katında sorgulandıkça, Bir Mecnun misali Leyla’nın arafında yanacaksın. |