BAHTSIZ BEDEVİ
Önce kollarım da uyuşmalar başladı
Parmaklarım kalem tutarken titrer oldu Kalbimde bir çarpıntı var Heyecanım dorukta Soğuk soğuk ter atıyorum Üşüyormuyum bilmiyorum Titriyorum Önceleri rahat rahat uyurdum Gözlerim kapanırdı başım yastığa deyince Sükut ederdim tepki göstermezdim Şimdiyse haykırıyorum Susarak kaybetmektense Haykırarak reddedilmek Daha onurlu olsa gerek Bir bardak su bana yetiyor Açlığımı bile bastırıyor Yemek yemek sensizken karnımı doyurmuyor Yaşamak için yapılan bir eylem Yaşamak sensiz Sensiz yaşamak Siyah beyaz film gibi Renk yok tad yok tuz yok Acı nedir bilmiyorum Elimi kestim farkında olmadan Cama yumruk attım Kapılar kırdım Ama kalp kırmak istemiyorum Ya kırılırsan ya üzülürsen Ya beni silersen Hayatının içinde dışında köşesin de yer vermezsen Göremezsem seni bir daha Kendi kendime kararlar alıp kendi kendime bitiriyorum İçim içimi yiyor da söyleyemiyorum Seni seviyorum desem iki kelime Basit geliyor dimi Kaleme alırken yoruluyorum halbu ki Söylerken nasıl söylebilirim ki Sen beni hiç öyle düşünmedin ki Yırtıp duruyorum yazdığım her satırı Un ufak edip yakıyorum Sonra yaktığım her şiir benden hesap soruyor Artık kalbim beni yoruyor Dursun istiyorum bazen Biliyorum senin için atıyor Saatli bir bomba gibi Kuruyorum her gün ama patlamıyor Her sabah iş yerim de yaşlı bir teyze Uykusuz kalmışsın oğul aşıkmısın diyor Sonra bir amca omzuma dokunuyor Ben hiç bir şey yokmuş gibi işime bakıyorum Herkes de bir heves Her gün beni biri evlendiriyor Biri boşandırıyor Biri birine yakıştırıyor Sıkılıyorum utanıyorum bozuluyorum Çekip gitmek kurtuluş değil biliyorum Hiç bir zaman benim olmayacaksın Bile bile göz göre göre teslim oluyorum Yarın kalktığım da sensiz bir hayat Yarın kalktığım da yeni bir hayat istemiyorum Yarın kalktığım da sen hayalim deki yarım Seni istiyorum karım Düş olsun rüya olsun göreyim seni Sonra öleyim ben Yani ben bahtsız bedevi |