SÖNDÜRENİ OLMAZ BÖYLE YANANIN
Gözlerim kan çanağı oldu yine,
Uykunun nasıl bir şey olduğunu unuttum. Yemeklere ne kadar tuz atarsam atayım çaya ne kadar şeker katarsam katayım, Tadı yok hayatın. Hayatın tadı olmadığı gibi sende yoksun hayatım da. Sandığım kadar kolay değilmiş unutmak yaksam da olmuyor yıksam da. Sineye çekilsem sussam da olmuyor, avaz avaz bağırsam da. Anlamı yok yaşamanın. Sanki bu şehir de daha önce yaşamıyormuşum gibi. Rahatsız etmeye başladı beni gürültüsü. Pis bir havası var boğuyor beni gri olmuş görüntüsü. Bir yolu yok mu kurtulmanın. Kaçsam nereye gidebilirim, gittiğim yer de sen olmayacakmısın. Sen sadece benim çevremde değil çehremdesin. Yok olmayacak seni ben bende bitiremeyeceğim. Söndüreni olmaz mı böyle yananın. . |