1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1075
Okunma
Söz bitti, kalem kendini tüketti.
Yalan dostlar, yalancı arkadaşlar türedi.
Ne kadar saf ve ne kadar ahmak oldum.
Her söze her gülüşe aldanıp durdum.
Varsın olsun yalandan kim ölmüş.
Doğruluk dürüstlük parayla pul muş.
Herkes nasibine düşeni yaşar.
Nedense bana hep düşüyor kaşar.
Zulüm ve ihanet dolu bu dünya,
Herkes de insanım diye geziyor güya.
Baksan adam sanır selam verirsin.
İçlerini bilsen yüzlerine tükürür sün.
Bana adam gibi adamlar lazım,
İnsan olmayanları kim ne yapsın.
Varsın onlar bildikleri gibi yaşasın.
Beni bitiremez yüzüne tükürdüklerim.
Cevap Yaz