BEYAZ KAMELYAM
Beyaz kamelyam!
Rüyamda gördüm seni, alıp götürüyorsun beni. Yemyeşil kırların ortasına masmavi dağlara pembe bulutlara ve alaca kızıllığa... Orada beyaz kamelyam! hissettim dost ellerini, masum bakışlarını yürek ısıtan sıcaklığını. Sen oradasın! Kamelyam... Beyaz, nazik ve incesin ama ömrün bahar gibi kısa ve kırılgan toprak aldı seni sinsice sen yine yok oldun sessizce... Düşümde gördüm seni Ah beyaz kamelyam! Esti rüzgar delice! Titretti, savurdu gitti soldurdu gül yapraklarını, yıktı gitti dallarını... Bir yüzümüz kapkara sert , hüzün acı dolu... Bir yüzümüz ak, tertemiz aynı beyaz kamelyam gibi... CANAN DEMİREL |