DOSTUM...Sen! Karşılığını bulmuş ihtiyacım Sen! Sevgiyle ekip, teşekkürle biçtiğim tarlam Sofram, ocak başım, ekmeğim, aşım Sana aç olarak koşarım Huzura kavuşmak için seni ararım Ne susuz kalmış bir ağız, ne de açılmış boş bir elsin… Aklımdan geçenleri açıklarken; Sen de ne “hayır’ı” ne de “evet’i” söylerken korkma Sustuğumda yüreğin yüreğimi dinlemeyi sürdürsün Sözcükler olmasa da dostluklarda Tüm düşünceler, tüm istekler, tüm umutlar doğar Açıklanamayan bir mutlulukla paylaşılır Kendi gizeminde çözümlenebilmekten öte Senin içindeki denizin alçaklığını bilmek zorundaysam Yüksekliğini de bilmeliyim Çünkü ben senin ihtiyacını karşılamak içinim Anlamsız boşluğunu doldurmak için değil Beni bulduğunda bırak içindeki ruhun Dudaklarıma ve dilime yol gösterici olsun Ve seni söyleyeyim Konuşmam seni yücelten şarkı olsun En iyi neyin varsa ver benim olsun Çünkü sen benim d o s t u m s u n... Güzel, kendini aynadan seyreden sonsuzluksa |
Biz ki, ne insanlar gördük bir yerde dediğini diğer yerde unutan....
Biz ne insanlar gördük rüzgara göre YÖN değiştiren. SONRA DA KALKIP EN GÜZEL DOSTLUKLARDAN DEM VURAN...
TIPKI;
''Ben ne insanlar gördüm üzerinde elbise yok, ne elbiseler gördüm içinde insan yok... Mevlana'nın sözünde olduğu gibi...
Kalbe vuku etmeyen duygularla dostum demek ele yyüze sıvanmaya mahkumdur.
Mükemmel işlenmiş bir şiirdi. Yüreğiniz var olsun. Saygımla.