Söküp atamıyorki kalbim kırıklarını,
Birde içinden akan sağnak yağışlarını,
Çılgın dalgalar gibi vurur hasret içime,
Dibe çekercesine nefes alışlarını.

Siyah gecelerime acılar eklemeye,
Sessiz kıyılarımda hüsranla beklemeye,
Sustum dayanılmazdı karanlıklar içime,
Yorgun omuzlarımla bıktım emeklemeye.

Derin uçurumlara mahkum direnişlerde,
Kalbim çaresizlikle sefil garip işlerde,
Tenha karanlıklarda yağmur yağar içime,
Mehtap sokaklarında halsiz bekleyişlerde.

Çıplak ayaklarımla basıp kumun üstüne,
Hüzün sahillerinde yansam altı üstü ne ?
Mehtap merhemlerini gelip basmaz içime,
Aşık; çekip gidenler çiçek koymaz büstüne.

Ancak ağlayışlarım bana kalan yadigâr,
Söküp atamadığım hançer yaram bana kâr,
Yalnız gecelerimin hüznü doğar içime,
Hüznü bitirecekse alsın canı zülfikâr.

Özcan SOYLU