ELİF GİRDİ DÖŞÜME DİDEM HAR-I YANARDA
Elif girdi döşüme didem har-ı yanarda,
Kimler duyar efkarım ömrü dar-ı anarda, Külhan diye ansalar bağrımın otağını, Nice bilen çıkarmı ruşen bağrı kanarda. Alıp okun dışarı can-ı bağdan müjgânım, Bilmez özüm harını yitik aklı sanarda, Gönlüm bahtı yarasun senden olup yakışır, Merhem bilip nar-unu toydan saklı banarda. Özcan kime demelü pür-ü aşkı efkarın, Ehl-i aşkı bi-çare onda gam-ı anarda. Özcan SOYLU |