HÜZNÜM
Hüzün derip ömrüme sır eylesem derdimi,
Sen bir gonca gül iken mahkûm etsem kendimi, Âlemin merakına zuhur etmez rüzgârın, Derdi derip deryaya açıversem bendimi. Estikçe bad-ı saba divaneyim derdinle, Bihabersin varımdan avunursun kendinle, Pembe hayal dünyası bahçendeki efkârın, Otur kuytu bir yere sessizliğimi dinle. Gül mevsiminde güzel geçirme vaktin boşa, Zülfüne yakışmayan pişmanlık gitmez hoşa, Aşk ile yaşadığın ateştir kadim kârın, Ol ateşi lûtf-eyle Özcan’ın gönlü coşa. Özcan SOYLU |