YokluĞun
Tam da güneş batarken geldin düştün aklıma
Rüzgarın esintisi mırıldanıyordu sanki adını kulagıma Yanık resimler saçılmıştı odamın dört bir yanına Ve ben zor duruyordum hayata inat son bir kez daha ayakta Değneklerimden habersiz,dogustan engelliymişim ben fani dünyada.. Şimdi actıgın yaraları sarıyorum bir kösede Ne kadarda uzun mus bu ayrılık bulamıyorum bir care Müebbet yedim sanki kurtulamıyorum senden yine Dertlere bir derman bulamadım çok karanlık bu gece Bak işte bir yıldız daha kaydı gökyüzünden Tam da burasıydı hatırladım işte senin yüzünden İçimden birer birer yok olup gidenlere mi.. Yoksa silinen dünlerimemi yanayım üzüntüden Şimdi kalkıp gitmek ne kadar kolay geliyor insana Nereye gideceğini bilmeden ölece apar topar Acılar son bulacak mıs gibi aldanıp gitmek serzenişle Ne kadar da kolay gelirken ben bataklık misali saplandım sanki yokluguna.. Sen varken hayatımda bilmezdim rüyaların kıymetini Şimdi her defasında yumdugumda gözlerimi seni görmeyi diler oldum Bilmezken hayallerin degerini Şimdi tek basıma hayallerde yaşar oldum.. Artık önemi varmı dır ki aşkın bende Aşktan aşkın bıraktıgı ne kaldi ki arda Zamanın büyüsüne kapılıp geçen sadece onca An’a Bakıp bakıp aglamaktan başka varmı ki..yapacak bir cok sey..AslA!! |
Tam da burasıydı hatırladım işte senin yüzünden
İçimden birer birer yok olup gidenlere mi..
Yoksa silinen dünlerimemi yanayım üzüntüden
Yüreğin dert görmesin....
Saygılarımla....