Balık Avı
Balık Avı
Cumartesi dedim yarın Mesai yok nasılsa Balığa gideyim Şayet şansım varsa. Akşamdan dip oltamı Çıngırağımı ve çubuğunu koydum bir poşete Kurtçuklarımı, plastik kovamı Naylon kilimi ve çelik çay termosunu Güzelce yerleştirdim bir sepete Kurtçuklara biraz su kattım Sonra gidip yattım. Sabah olmuş, uyandım kuşun sesiyle Bir kahvaltı için çayımı demledim Şekeriyle kattım termosa Sahile uzandım. Yazın iğnenin yer bulamadığı sahilde Ne cin, ne de in vardı Sessizlikle sarmaş dolaş Arada bir martı feryadı… Ve dalgaların fısıltılı sesi Tebessüm ekledi yüzüme Serdim naylon kilimi yere. Termosum, sigaram ve çakmağım yanında Taktım kurtçukları kancalara Ya Allah deyip çevirdim, çevirdim Fırlattım sonra Denizin ortasına. Uzandım naylon kilime Dünya varmış demek geldi içimden, demedim, Çaya vardı daha Fırsat bilip hayallere daldım. Sevdalarımı düşündüm, Mutluluklarımı Bazen kimsesizliklerime el attı düşüncelerim Bazen kalabalıktan kaçtı. Sorguları başlamıştı hayatımın beynimde Neydim, neredeydim, Mutluluk neydi, ayrılık neydi derken Derinlere atlamışım Bir ara pişmanlıklara dalmışım. Birden çıngırak sesiyle uyandım, Ya ben bir balık yakalamıştım Ya da balık kendini yakalatmıştı Aceleyle çekmeye başladım Yüzlük misinayı. Ben çektim balık direndi Balık direndi ben çektim Sonunda benim inadım Balığı yendi Balık kıyıya geldi. İrice bir balıktı, solungacına soktum parmağımı Bir ses çıktı balıktan Of mu çekti ne? Canı acıdı mı acep? dedim içimden Gözlerine baktım Balık ıslaktı, Sanki gözlerinden akan Bir başka şeydi, belki de yaştı. Çırpındı bir müddet Maksadını anlamıştım Farkındaydı sanki Zamanı çok azalmıştı Son çaresi O da biliyordu Derdini anlatmaktı ki Aceleyle çırpınıyordu. Bırak beni diyordu, ben buraya ait değilim Benim yurdum orası Bırak orada yaşayayım Bir büyük balık beni yutuncaya kadar Hep büyük balıklardan kaçayım Ya da bir balıkçının mangalında Izgara olayım. Senin miden bir torba Ne koysan dolacak Bense bir öğünlüğüm O da mideni doldurmayacak, Arkadaşlarım var beni bekler Bazılarının sırtında benekler Hele bir tanesi var ki Kıskanır bizi Ben olmazsam eğer Kapar onu Diğer beneksizler. Ben miyim av balık mı bilemedim Zavallı balığa bir şey diyemedim Söktüm zavallının ağzından kancayı Bekledim biraz daha Yakalamak için en büyük dalgayı. Sonra bıraktım suyun içine İnanamadı balık Hemen dalmadı dibine Sonra fark etti dünyasını Veda edercesine dönüp baktı, Önce yavaş yavaş, Sonra kaçarcasına uzaklaştı. Arkasından baka kaldım Balık mı avdı bu dünyada Ben mi Balığa avlanmıştım. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |