ALDIM HİKAYEMİZİ YAĞMURDAN
Ağladım,
Sessizliği yırttı attı hıçkırıklarım Ağlamadığım kadar ağladım ardından Sonra uzattım sağ elimi pencereden Aldım hikayemizi yağmurdan… Sebepsizce susardın bazen Suskun zamanlar doğardı kadehlerimizden Gecenin karanlığında bir köşede dururdun Ben ise seni üzen her kötü hatıranın, Gözüne gözüne vururdum… Hatırlar mısın? Seninle de ağlardık Yağmur olurduk zaman zaman Yağmur gibi yağardı gözyaşlarımız Ve birbirine sarılırdı, Çaresizce aşkımız… Şimdi senden hatıra Birkaç resmedilmiş zaman Yağmurlu havalarda iki damla gözyaşı Bir de oturduğumuz ayağı kırık divan… |