papuçsuz şehirben bu şehrin yalnızlığıyım, fakir fıkraların sahte gülücükleri gibi, çok erken değilmi? şimdi sırasımı geceyi anımsatmanın! tutunamam sonra, yağmur yağmadan da ağlarım, nisanı hatırlatır gözlerim, şubat kadar üşürüm.. sen bu şehrin gökyüzüsün, her mevsimde varsın, toprak yüzünle, nehrin üstüne salkımlanan dallarında sarı, yaprağın damarında yeşil, yolun yarısındasın mesela, yorgun adımların papuçsuz davetsiz hüzünlerin odağı olsanda, bir adı hep aşksın.. AŞKA ECEL FIRSATI karan |
Ateşi titreten sürmeler çekmişsin..
Susmasın kalemin Karan..