Zan
Mavi sanırdık gökyüzünü
Sessizce gülümserdik güneşe dönüp yüzümüzü. Zamansız esen rüzgarlara kahrederdik Kışları sevmezdik Biz bahara adamıştık ömrümüzü. Coşardık dalgaların serinliğinde Bulutların gölgesinde çağlardık. Geceleri yıldızları sayardık Ay mahzun mahzun bakardı yüzümüze Dayanamaz ağlardık. Deli doluyduk ateşliydik Dört elle zamansızlığa tutunurduk Ölmeye her ramak kaldığında Bir kuş cıvıltısıyla yeniden can bulurduk. İnatçıydık Ne zaman güneş açsa cam parçası Ne zaman yağmur yağsa bitki olurduk. Mavi sanıyorduk gökyüzünü Aşkı arıyorduk Galiba Bulduk… www.siirsanati.com |