SÜRGÜNUzak yolların sürgünüyüm ben Destansı bir serüvenin kayıp yolcusuyum Kimliksizim belki,aşkını haykıramayan bir dilsiz Bir sürgünüm ben yarimle düşlerinde ağlaşan Her gece yatağımda yalnızlıkla sevişen Türkülerini rüzgara söyleten bir yalnızım artık Dolaşırım saf bir şair misali aşkı anlatan şiirlerde Oysa kağıtlar sağır kalemler dilsiz mısralar kör Anlatabilmek vardı seni sensizliğime Ve anlayabilmek vardı gidişinin öncesinde Tutmalıydım ellerini sımsıkı Rüzgarda savrulan saçlarını Bağlamalıydım yüreğime Ve bağırmalıydım arkandan Sürgün etme beni kendine Bir kalbim kalmıştı ey sevgili özgür olan Kalbinde bir ilticacıyım şimdi Yalnızlıklarda bir mülteci Bir sürgünüm ben Ay ışığının vurmadığı yollarda Bir dağın yamacında vurulup kalmışım Yüreğimi vermişim gam sellerine Rüzgar söylüyor türkümü Belki yarim duyar diye |
Notası çizilmemiş türkülerin nakaratındaydı melodileri
Yarenken şiirler ve genelde soyutlamışken insanlardan kendimi
Siz Elit dostların gönül sofrasında dinlenmek
.................anlatılmaz yaşanır .....