kefenfırçası kurumadan, bir şiir daha yazmalı ressam, renklerin aşksızlığı gibi, bizi hiç anlatmayan.. ahraz nefesin, içimde ki sessizliğindesin, önce kendimi terkettim; yalnızlığına aldanma yar.. evet, bu şehir maviden arta kalan, iklim se gök yüzü, dindi yağmur, duydukların yalan.. ufak papuçları büyüdü adımların, dar paçalı uykular kalktı, tadına baktım öfkemin, çaresizdi vakit, şerefsizdim aldanıyorken, affet tanrım, bana bahşolsun alayı günahların.. dün için gelmedim bu gün, senin içinse gitmiyorum, gecenin aydınlığı sevda, teni ruhuna kefen biçiyorum.. AŞKA ECEL FIRSATI karan |
İlham al, bu sözlerin sahibi bir Hamal;
varlığı hayal, kahramanı olmak istediğim bir masal var.
Düşündükçe sulara batar benim sal, kader beni sal.
Marifetle erir gönlüm, gördüm benim gören gözüm parçalar ya gönlüm.
Avuçlarımda göğe doğru tuttuğum dualarım ve ömrüm yetmez dilemeye özrüm.
Bak; bataklıklar üzeri ne kadar da parlak,
bak ve gör burdan her tarafta güzel yüzlü tuzak.
Gökyüzü ne kadar yakın; Arş-ı Azam ne kadar uzak
kendine yaptıkların ve kattıkların ne kadar vasat .
Evet; bu bir aşk şarkısı. Evet bu bir kalp ağırısı, evet bu namelerde bir yanan var en derinden, ah bir bilsen, içimdeki alevi bir görsen..
Yalnız ağacın çocuklarını taşladınız öldüler,
sapanla avlanan kuşlar can çekişerek öldüler.
Gözden ayrı düşeni dudaklar cümleden düşürdüler,
çok ama çok güzel yazıtın tebrik ederim can abiciğim sevgiyle kalın hoş kalasınız