Erzurum’da kar vardı, yağardı direk direk
Yolları açarlardı, lahavleler çekerek
O yağar biz bakardık,kısalırdı hep günler
Kara kış,zemheridir, april beşi zor demler
Kış’ın yığınlar olur , evlerin önlerinde
Birer birer tükenir, zorlu kış günlerinde
Yakacak olan tezek , öbürü ot yığını
Gören varsa söylesin, şu palan’ın dağını…

Baharda tulum tulum, göğerirdi peynirler
Lavaşa dürümlenir, demli çay ile yerler
Ne zaman ki durulur ,diner ise yağan kar
*Kürünürdü kürekle, toprak serili damlar
Koyun,İnek kuzlarda*,çoğalırsa bu kış’ın
Yaz’a doğru şenlenir, tatlı olur her aş’ım
Kış’ı karşılarız hep, genelde bu minvâlde
Damda aşşıh oynardık,çelik çomağı yerde…

Yaşanan sıkıntılar, topluca çözülürdü
Kimin elinde yoksa, olanla görülürdü
Zor olsa da tabiat, az yansa da sobamız
Paylaşmanın tadıyla, zevke döner çabamız
Acı tatlı günleri, yaşardık beyaz beyaz
Isınırdı içimiz, üşütmezdi hiç ayaz
Şimdi yoktur o kışlar, yağmaz oldu zor karlar
Çoğaldı kem bakışlar, birbirine bakarlar…

Zorlukla yürünürdü, kevelci* yokuşunda
Buzlar salkım saçaktı,hasırhan* çıkışında
Çeşmeler şırıl şırıl,pazarlar çok kalaba
Her sabah selâmlanır,eş dost hem de akraba
Ezanlar hep okunur, salâ gelir peşinden
Göğe uzanır eller,dualar kardeşinden
Sabır sabır işlenir, Oltu taşı ellerde
Kehribarlar çekilir,dışarda kahvelerde…

Kıtlama içilir çay,muhabbetin dem’inde
Hürmet,izzet’i vardır,dadaşlık kıdeminde
Kimse kimseyi kırmaz,çocuklar sevilirdi
Bayramlar şen olurdu,haşlıklar verilirdi
Lalapaşa etrafı,beyaz halı döşeği
Tatyanları* söylerler,belde acem kuşağı
Erzurum’da kar vardı,yağardı direk direk
Dadaş’ım bar oynardı,halayları çekerek...
Şimdi ne o karlar var,ne de kapanan yollar
Yanlara neden düştü,sıkıca saran kollar



Kürümek; Damlardaki karların süpürülmesi
Kuzlamak;Hayvan doğumu
Hasırhan;Eski tarihi bir yapı
Kevelci:Deri ve kürk satan kimse ,ayrıca Erzurumda bir semt
Tatyan : hakkında çeşitli görüşler ortaya atılmıştır. Tatyan dediğimiz türkülerin kaynak kişilerinden Raci Alkır, Tatyanın; “tatlı dil, tatlı söyleme” anlamında olduğunu söylemektedir.