Şiir Okuyorum Gözlerinden
Güneyin ılık nefesini koklamalı kayalar.
Güneşi görmeli dibinde biten otlar. Kim gördü o renkleri! En azından doğallığı yeter, öyle değil mi! Haydi, seni bekler uçurumlar! Düşünsen de işin içinden çıkamazsın. Nadire lezzetlerdir, seni kendine çekenler. Kanatların var mı bilmem, aman dikkat et ne olur! Eksenleri belirsiz, emelleri malum Akbabalar dönüyor sonsuz mavilerde. Bırak nazını, gel kalbimin özüne yaslan. Kendini dinle bu çırpınıştan. Suyun öbür tarafını da bilirim, vazgeç şu inadından. Ah iklimler ah! Her birinde diğeri çok özlenen. Kelama bile etkiniz tartışılmaz. Neşeden mi, kederden mi o muamma! Deryalarda dalgaların köpükleri gibisiniz. Kabul etmeli ki; ayaz ile bahar yelinin, gönüllerde tepkileri farklıdır. Esen rüzgârlarda saçlarını savuranların, derinlerinde gizleniyor duyguları ve ben şiir okuyorum gözlerinden. 22.03.2011-Ahmet BOZTAŞ |
gel kalbimin özüne yaslan.
Kendini dinle bu çırpınıştan.
Suyun öbür tarafını da bilirim,
vazgeç şu inadından.
.....
Beğeniyle okuduğum çağrı dizeleriydi..
Kutluyorum hocam..Saygılarımla..