SEVİLEN HER YERDEDİR
Kulağımı dayadım derin kör kuyulara
Kuru gül yaprağının sesini dinliyorum. Yakup gibi gözlerim kurusa memba’ında Gül kokulu Yusuf’um ah çekip inliyorum. Güneşin renksiz- yorgun, üşüyen ışıkları Gönlümde ısınarak savruluyor evrene. Kayan yıldız gözleyen mehtabın aşıkları Her bir yıldız benziyor inci tanelerine. Ay saklandığı yerden göz kırpıyor gülerek Aydınlık yüzüm Yusuf, gerisi taş ve toprak Züleyha’nın gözleri ziyamdan kamaştı da İmtihanı kaybetti, kendini doğrayarak. Aşk ne görünen yüzde, ne gözlerde saklıdır, Yakup’ların gönlünde sonsuzluğa perdedir. Ka-lu Bela dan beri zaman mekan aramaz Sevda varsa gönlünde SEVİLEN her yerdedir. Çanakkale 21/03/2011 |