İcar Yaşamda Vicdankritik yaşadığımız unutulmuş zaman zarfında aydınlıkta bir karanlık sema insan tortusu uzak geleceğe yakın geçmişe reyonlaştı yaşam vitrinde roller dizi sahnede açık alan riyakâr görünmekte tatminsiz/kudurgan çotuktan yaşamlar doğranır hızardan skif yelkenlerine rüzgar gibi bulut gibi su gibi ayrışırken çoğalır... bütünleşirken azalır ...................... sanılır... sanrı kör/üm/sün batık yaşam antik hayal kent sokaklarında dolaşır bir akşam seğirdi yine bronşlarımın arasından beklemedi giden geleni ne zaman nede başka biri kapanan açılmadı bir daha yeniye şehrin anahtarı paslanmış dönmüyor yine kapının sahte diline bir birimizi hiç anlamadık... belkide yutağın yaşadığına dair git-gel bük pastoral boğazında titrek can tellerinde şükür hayattaysan zaman tozunun sihirdendir silin/geçenleri/miz sevgilinin yüreği pasajda serseri çaresiz dolaşırım yüreğin kıyılarında belgenin altında güneşin ışığından bir imza soyunu tatminsizlikle karanlığa çeken ademoğluna iflah olmazsan vicdana iflahın kesilir kara tufanlara |